به سوي فردا

تلقي درست ازجايگاه روابط عمومي  

بيست وهفتم ارديبهشت،روزجهاني ارتباطات و روابط عمومي را به تمامي فعالين وکنش گران اين عرصه ي مهم و تاثيرگذار، تبريک ميگويم.ضمن احترام به تمامي فعاليت ها واقدامات صورت گرفته دراين چند دهه در عرصه اطلاع رساني در ابعاد متنوع اجتماعي،سياسي،ورزشي وفرهنگي ازسوي متوليان روابط عمومي ها چه در ارگانهاي ونهادهاي دولتي و چه در بخش هاي خصوصي،ذکر چند نکته در اين ارتباط با توجه به شآن وجايگاه ويژه روابط عمومي ها،خالي از لطف نخواهد بود:

1-به نظربنده وظيفه روابط عمومي را در دوکارکرد مهم ميتوان دسته بندي کرد:

الف)اطلاع رساني از وظايف وماموريت هاي اداره يا سازمان متبوع با استفاده از ابزارها و شيوه هاي نو و جديد متناسب با علوم ارتباطات به افراد جامعه بويژه به مخاطبين يا جامعه هدف.

ب)اخذ نظرات وديدگاههاي جامعه هدف نسبت به سازمان ودستگاه اجرايي وپالايش وتجزيه وتحليل آنها واعمال نتايج مرتبط در فرايند برنامه ريزي،تصميم گيري و اجرايي واحد خدمت.در شرايط کنوني کارکرد بند اول درحد رضايت بخش، بخصوص درسالهاي اخير در حال اجرا است.هرچند که دراين ارتباط نيز کاستي ها وضعف هاي وجود دارد که از مهمترين آن به خبرنويسي وگزارش نويسي هاي غيرکارشناسي وهمچنين اطلاع رساني تک بعدي صرفا از مديران ميتوان اشاره کرد.

کارکرد دوم روابط عمومي، بنظر ميرسد با توجه به چالشي بودن موضوع زياد ازسوي سازمانها وارگانهاي دولتي وحتي خصوصي مورد استقبال قرارنگرفته است. فلذا نقش روابط عمومي ها در اين زمينه مغفول مانده است.بعبارت ديگر درعرصه کنوني، کارکرد و وظيفه روابط عمومي ها در انتشارخبر وعکس ازمديران خود و بارگذاري دستورالعملها وفرمهاي اداري خلاصه شده و از اخذ ديدگاهها ونظرات افراد جامعه ومخاطبين نسبت به تاثيرگذاري کارکرد سازمانها در برطرف کردن نيازها ومطالبات مخاطبين از سوي روابط عمومي ها خبري نيست. و اگرهم باشد در حد کارشناسي وغير علمي مي باشد.

2-با توجه به اينکه کارکرد روابط عمومي در زمينه انجام پيمايش ها وتحقيقات ميداني به منظور اخذ نظرات وديدگاههاي مخاطبين،کاري علمي وتخصصي است. لذا نيازمند افراد متخصص درحوزه علوم ارتباطات مي باشد. موضوعي که روابط عمومي ها درشرايط کنوني به شدت از عدم وجود افراد متخصص وعلاقه مند به آن به شدت رنج مي برد.بنابرين با اين شرايط محقق کردن کارکرد دوم روابط عمومي،دور از انتظار خواهد بود.البته بخش عمده اي ازاين چالش ها ومشکلات به نبود پست سازماني روابط عمومي در اکثر ادارات وسازمانها وهمچنين کمبود ونبود رديف هاي اعتباري وهزينه ي برميگردد.

درپايان ضمن تبريک مجدد هفته روابط عمومي به تلاش گران اين عرصه اميدوارم روزي برسد که مديران سازمان ها و دستگاههاي دولتي و غيردولتي با توجه جدي به دو کارکرد مورد اشاره فوق،تلقي درستي از روابط عمومي داشته و از قانون گذاران نيز انتظار ميرود نسبت به تصويب قوانين وتخصيص اعتبارات لازم در اين حوزه اهتمام جدي داشته باشند.چرا که هرچه روابط عمومي ها به صورت تخصصي فعاليت نمايند. قطعا تاثيرگذاري مهمي در اميد بخشي وايجاد روحيه شادابي ونشاط در جامعه خواهند داشت که در شرايط کنوني جامعه به شدت به اين امر نيازمند مي باشد. به اميد آن روز.

پايکوبي کرونا درسايه بي توجهي عمومي

نزديک به يکماه از آغاز شيوع ويروس کرونا در اکثر استانهاي کشور مي گذرد.در اين خصوص به اندازه کافي در رسانه هاي ديداري وشنيداري و با شدت و حدت فراوان در فضاي مجازي چه به صورت درست وچه به صورت غلط به آن توجه و پرداخت، شده است و در راستاي مبارزه با کرونا ويروس اقدامات مختلفي از سوي مسئولان امر براي مديريت وکنترل آن،صورت پذيرفته و در حال حاضر نيز تداوم دارد.ولي عليرغم همه ي اقدامات پيشگيرانه، اطلاع رساني و آگاه سازي عمومي مردم، متاسفانه شاهد سير صعودي مبتلايان به اين ويروس در اکثر استانهاي مختلف کشور هستيم که آمارهاي رسمي اعلامي از سوي ستاد ملي مبارزه با کرونا گواه اين امر مي باشد.با نگاه به اوضاع فعلي جامعه در اين ارتباط،اولين سوالي که در ذهن مخاطبين و مردم متبادر ميگردد. اين سوال است که پس چه بايد کرد؟چه کارهاي مي بايست انجام پذيرد که اين ويروس منحوس از سطح جامعه ريشه کن گردد؟که بنظر پرسش و مطالبه بحق و بجايي مي باشد.براي پاسخ به اين سوالها بايد به يک واقعيت مهم اشاره گردد. اين واقعيت مهم اين است که هنوز واکسن و دارويي که باعث از بين رفتن کرونا ويروس باشد، توسط سازمان بهداشت جهاني بطور رسمي اعلام و تائيد نشده است.ولي همه ي متخصصين بيماري هاي عفوني و بويژه اپيدميولوژيک هاي جهان براي مبارزه با انتشار و شيوع اين بيماري در بين افراد جامعه و نهايتا ريشه کني آن به يک نسخه واحد رسيده اند که اگر بخواهيم آن را بطور ساده و عاميانه بيان کنيم، ميشود آن را در سه محور يا عنوان خلاصه کرد. اولي:رعايت بهداشت فردي. دومي:رعايت فاصله و عدم دست دادن و روبوسي با ديگران.سومي: که ميتوان گفت مهمتر از دو مورد قبلي بويژه در صورت اپيدمي شدن ويروس مي باشد، عدم تردد در سطح معابر عمومي و ماندن در خانه ها است.در صورت رعايت اصول سه گانه اشاره شده،شيوع و انتشار گسترده بيماري کرونا به صورت چشمگيري کاهش مي يايد و اين سير نزولي، قطع رنجيره انتشار  ويروس که نکته حائز اهميت در ريشه کني اين بيماري هست را بدنبال خود خواهد داشت. براي انجام موفقيت آميز سه راهکار فوق، دو رکن در سطح جامعه مي بايستي با مشارکت و هماهنگي کامل مراحل سه گانه را طي کنند.اين دو رکن عبارتند از مردم وشهروندان جامعه و دولت يا حکومت مرکزي.هرچه اين دو رکن با هم هماهنگ باشند و بتوانند ماموريت ها و وظايف خود را چه آنهايي که بايد به صورت مجزا انجام گيرد وچه تکاليفي که مشترکا مي بايست انجام پذيرد،قطعا در کوتاه ترين زمان ممکن و با حداقل ترين خسارت هاي مادي و انساني بر اين بيماري غلبه خواهد شد.با توجه به شيوع گسترده بيماري در شرايط کنوني کشور بنظر ميرسد، متاسفانه نه نسخه اي ارائه شده از سوي اپيدميولوژيک ها(راهکارهاي سه گانه) در سطح جامعه توسط شهروندان رعايت شده و نه هماهنگي لازم و کامل بين مردم و مسئولين در مبارزه با کرونا ويروس ايجاد شده است.به عبارت ديگر وضعيت بحراني فعلي جامعه ما هم ناشي از بي توجهي برخي از مردم به هشدارها مبني بر در خانه ماندن و عدم تردد درون شهري وبرون شهري است. بطوريکه شاهد هستيم مردم کماکان مثل سابق به دنبال خريد هاي سال نو خود هستند و از اين مغازه به آن مغازه به همراه خانواده در حال تردد هستند. انگار نه انگار که اتفاقي افتاده است. از سوي ديگر شاهد مديريت ناکارآمد بحران بوجود آمده از طرف مقامات مسئول هستيم . کما اينکه روزي از قرنطينه شهرها سخن مي گويند و روز بعد قرنطينه را به جهت اينکه کارها بايد به روال عادي برگردد، موضوعي منتفي شده عنوان مي شود .وزير بهداشت از مسافرت هاي مردم گلايه مي کند و بر خانه ماندن مردم در تعطيلات سال نو تاکيد مي کند. از سويي، رئيس دولت از قرنطينه شهرها استقبال نمي کند و مسافرت هاي مردم را تنها به تب سنجي ازخروجي شهرها نه ورودي آنها مشروط ميکند. معلوم نيست مسافران به راه افتاده در جاده ها با توجه به تعطيلي همه ي امکانات رفاهي در اکثر شهرهاي توريستي، کجا ميخواهند اقامت کنند؟ و اگر هم از لحاظ بيماري سالم باشند به احتمال قوي در مسير مسافرت،آلوده به ويروس خواهند شد. و اين ويروس را به عنوان سوغات به همه منتقل خواهند کرد.واقعيت امر اين است کشور به وضعيت وشرايط بحراني از باب شيوع گسترده ويروس کرونا رسيده و اقدامات فعلي از جمله پخش بروشور،ماسک،دستکش و همچنين خواهش و تمنا از مردم که در خانه بمانند با توجه به وخامت اوضاع، ديگرجوابگو در مبارزه با ويروس نيست و در ادامه نيز نخواهد بود.اگر ميخواهيم کشور را با کمترين تلفات انساني با توجه به اوضاع کنوني نجات بدهيم، بنظر چاره اي جزء قرنطينه شهرها و جلوگيري از تردد شهروندان براي مدت خاص حتي با توسل به زور و اعلام حکومت نظامي در استانهاي در گير با بيماري کرونا،نداريم.هر چند که اتخاذ چنين رويکردي مشکلات اجتماعي و امنيتي خاص خود را به دنبال خواهد داشت.ولي  قطع به يقين اين اقدام درآينده به نفع شهروندان خواهد بود. چرا که خسارت هاي اقتصادي و مادي را ميتوان بعد از سپري شدن بحران با اتخاذ راهکارهاي واقعي و کارشناسي شده، ترميم و جبران کرد.ولي حوادث تلخ و خداي ناکرده،  فجايع انساني به هيچ عنوان قابل جبران نخواهد بود.چطور ميشود داغ افرادي را که تاکنون به خاطر اين بيماري جان خود را از دست داده اند و  براي خانواده هاي آنها، جبران کرد. طوريکه اين حوادث ناگوار و تلخ، سالهاي سال در ذهن و افکار عمومي و حتي کتابهاي تاريخ،خواهند ماند. از سويي نبايد فراموش کنيم که همين مردم در آينده نه چندان دور، همين مسئولان را بخاطر عدم اقدام قاطع،ملامت و نکوهش خواهند کرد.به اميد جشن غلبه بر ويروس کرونا با توجه به رعايت نکات بهداشتي اعلامي از سوي مردم و مديريت اصولي و قاطع بحران از طرف مسئولان. انشاءا.

قرنطينه درسايه طرح فاصله گذاري اجتماعي

باتوجه به عدم اتخاذ تدابير سخت گيرانه رفت وآمد از سوي متوليان امر در راس آن قوه مجريه از همان روزهاي آغازين شيوع ويروس کرونا در استانهاي قم و گيلان،تعلل و اين دست آن دست کردن در مديريت بحران،که باعث اپيدمي و فراگير شدن بيماري کرونا در کشور و گسترش آن به اکثر استانها گرديد.استمرا سياست اين دست، آن دست کردن، بويژه در ايام پاياني سال گذشته و همچنين هفته اول تعطيلات سال جديد(1399)به يکباره اين بيماري سير صعودي به خود گرفت. بطوريکه برابر گزارش روزانه ارائه شده از سوي سخنگوي ستاد ملي مبارزه با ويروس کرونا،تعداد مبتلايان به ويروس کرونا بعد از شروع سال جديد به بالاي 2000نفر رسيد که اين آمار قبل از آغاز سال 1399 بين 1000و 1100 نفر در نوسان بود.حال که آژيره خطر کرونا به صدا درآمده و امور عليرغم گذشت هفته ها انتظار به روال عادي خود بازنگشته،عدم تحقق پيش بيني هاي خوش بينانه، بالاجبار دولتمردان را  به واکنش و تصميم گيري جدي در مبارزه با اين بيماري وادار کرد. در اين راستا روز پنجشنبه مورخ 1399/1/7 از طرح "فاصله گذاري اجتماعي"رونمايي گرديد.طرحي که با توجه به محورهاي اصلي آن از جمله تشديد محدوديت ها براي سفرهاي بين شهري،حمل و نقل ريلي،هوايي و دريايي،اتوبوس هاي بين شهري،جلوگيري از تجمع افراد در تفرجگاه ها،لغو مراسمات رسمي و غير رسمي،تعطيلي اماکن عمومي و اصناف غير ضرور وکاهش فعاليت ادارات به يک سوم نيرو،مي بايست از همان لحظات اوليه کشف اين ويروس در کشور يا مقطع اعلام رسمي نتايج مثبت مبتلايان به بيماري کرونا در استانهاي قم و گيلان، يا لااقل از اول اسفند ماه سال 1398 يا از اول فروردين ماه سال جاري، حال با هر عنواني اعم از قرنطينه،فاصله گذاري اجتماعي، دوري جستن اجتماعي و غيره، بدون تعلل بيش از پيش، برنامه ريزي و با قاطعيت هرچه تمام اجرايي ميشد. در اين صورت نه تنها شاهد  تشديد وخامت اوضاع و افزايش ابتلا و تلفات انساني تا اين حد نبوديم! شهروندان نيز از همان ابتداي سال جديد تکليف خود را در خصوص لغو سفرهاي نوروزي مي دانستند و اسير و سرگردان در پشت دروازه هاي ورودي شهرها نمي ماندند و نيتي اجتماعي که خود زمينه ساز ايجاد بي اعتمادي بين مردم ومسئولان مي باشد نيز بوجود نمي آمد.در هرصورت به قول ضرب المثل معروف ماهي را هر موقع از آب بگيري تازه هست. اميدوار هستيم در طول دو هفته اجراي قرنطينه در سايه طرح فاصله گذاري اجتماعي با توجه به آغاز هفته دوم تعطيلات و از همه مهمتر نزديک شده به روز سيزده بدر،شاهد نتايج اثر بخش اين طرح در راستاي کاهش شيوع بيماري کرونا و قطع زنجيره انتقال ويروس باشيم، مشروط بر اينکه طرح مزبور همانگونه که روي کاغذ نوشته و تصويب شده بدون هيچ اغماض و کم وکاستي با همت و جديت هر چه تمام و بدون ملاحظات سياسي،اجتماعي و فرهنگي اجرايي گردد. چرا که در اين مقطع زماني  که سلامت و جان  شهروندان مورد تهديد قرار گرفته به هيچ عنوان  تعلل و خوش بيني جايز نيست و نخواهد بود. اگر اين فرصت کنترل ويروس کرونا که در طرح فاصله گذاري اجتماعي پيش بيني گرديده به هردليلي اعم از سهل انگاري، عقب نشيني مسئولين کشوري و استاني به بهانه نگراني از اعتراضات مردمي، بطور کامل اجرايي نگردد و به نوعي به اهداف از قبل تعيين شده خود نرسد، به قطع يقين با توجه به قريب الوقوع بودن پايان تعطيلات نوروزي و بازگشايي احتمالي مدارس و دانشگاه ها و همچنين اماکن عمومي و دولتي اوضاع از کنترل ستاد ملي مبارزه با ويروس کرونا، خارج و مديريت بحران مشکل تر خواهد شد و قطع زنجيره انتقال اين بيماري مجددا براي چندمين بار(چه بسا با پيامدهايي غير قابل تصور) به تعويق خواهد افتاد.اين وضعيت به معني افزايش صعودي تعداد مبتلايان جديد به ويروس کرونا و عدم جوابگوي سيستم پزشکي کشور به تقاضاهاي جديد بيماران و خداي ناکرده ايجاد بيمارستانهاي صحرايي در سالن هاي  ورزشي و پادگان هاي نظامي استانها که خود اين موضوع بحران آفرين بوده و بار رواني جامعه را نيز فزوني بخشيده و متلاطم خواهد کرد. انتظار ميرود دولت با جديت و قاطعيت و با تمام ظرفيت خود پاي اجراي طرح "فاصله گذاري اجتماعي"  هرچند که با تاخير اقدام گرديد به هرقيمتي، بايستد تا شاهد غلبه بر ويروس منحوس کرونا در آينده نزديک باشيم. ياداشت را با سخن پرمغز امير کبير به ميرزا آقا خان در اجراي طرح آبله کوبي(واکسيناسيون کودکان) و مقاومت برخي از والدين به پايان ميرسانم : امير کبير به ميرزا آقا خان کفت :تا زماني که ما سرپرستي اين ملت را بر عهده داريم مسئول جهل و مرگشان هستيم. به اميد روزهاي بدون بيماري کرونا با اولويت همت دولت و همراهي مردم. انشاءا

داستان مارادونا و غضنفر

روزي تيم ملي آرژانتين دعوت تيم محلي ايراني براي بازي فوتبال را قبول و وارد کشور شد.مربي فوتبال محلي قبل از بازي يکي از بازيکنان خود بنام غضنفر را با توجه به تکنيک بالاي مارادونا، مامور مهار او کرد. قبل از بازي به غضنفر گفت: به هيچ قيمتي اجازه نمي دهي مارادونا تکان بخوره.چند دقيقه بعد از شروع بازي،غضنفر يک گل به دروازه خودي زد.نزديک پايان نيمه اول،غضنفر گل دوم را به تيم خودشون زد.مربي که از اين کار او کلافه شده بود از کنار زمين فرياد زد بچه ها مارادونا را ول کنيد،غضنفر را بچسبيد! داستان مارادونا و غضنفرشده وضعيت فعلي جامعه ما. پس از مدتها سهل انگاري، مستمرا به مردم تاکيد مي شود که در خانه بمانند. مسافرت نروند و از حضور در مکان هاي عمومي، شلوغ و پرتردد پرهيز کنند تا لااقل بتوان با قطع زنجيره انتقال ويروس، توسعه  اين بيماري را مهار نمود.عليرغم شرايط بحراني و وخامت اوضاع کشور از حيث شيوع ويروس کرونا اعلام ميگردد ادارات از روز سه شنبه 5 فروردين ماه با حضور 10 درصد کارمندان داير مي باشد. اين يعني خارج شدن و حضور مردم در خيابان ها و شکسته شدن شعار در خانه بمانيم.با اين شرايط براي رهايي از شر کرونا بايد مردم را رها کنيم و مسئولان را بچسبيم!با توجه به تعطيلي پاساژها و بازارها تا 15 فروردين ماه چه اشکالي داشت که تمامي ادارات نيز تا 15 فروردين ماه از سوي هيات دولت تعطيل اعلام ميشد. شروع به کار  ادارات تا 15 فروردين  با توجه به شرح وظايف و اختيارات تعريف شده در تشکيلات و چارت سازماني ادارات بگونه اي است که حتي با حضور پنجاه درصد از پرسنل نيز هيچ امري قابل رتق و فتق نبوده و هيچ خواسته ارباب رجوع عملا قابل تحقق نخواهد بود ولي بهانه اي خواهد شد براي جدي نگرفتن موضوع از سوي مردم چرا که آنها مي گويند اگر کرونا اينقدر جدي بود دولت ادارات خود را تعطيل ميکرد.اگر تعطيلي ادارات صورت نگيرد با دست خودمان کرونا را دست به دست خواهيم کرد.چه تضميني است که کارمند يا ارباب رجوع کرونا نداشته باشد و به ديگران منتقل نکند.بويژه در کلان شهرها که کارمندان مجبور هستند براي رسيدن به محل کار خود از وسيله نقليه عمومي و مترو استفاده کنند که خود اين وسايل از حيث انتقال ويروس کرونا خطر آفرين مي باشند.اين يعني به تعويق انداختن قطع زنجيره کرونا و تحميل فرسودگي مضاعف به سيستم پزشکي و کادر درماني کشور.تعطيلي ادارات يک تصميم درست و منطقي در چنين وضعيت بحراني کرونا است. با مردم همراه باشيم تا شر اين ويروس منحوس از سرکشور خلاص شود.

صاحب شب هاي قدر را بدرستي بشناسيم 

اکثر ما در سن کودکي وقتي به ديوار هاي خانه پدري نگاه مي کرديم بالاتر از عکس خانوادگي، عکس قاب شده اي را که درآن تصوير مردي شمشير به دست (باشمشيري متفاوت از شمشيرهاي معمولي) ، همراه با شيري که گويا فرمانبردار او است مشاهده ميکرديم . زماني که از پدر و يا مادر خود سوال مي کرديم که اين مرد با قيافه جدي و مقتدر که در کنارش شير نشسته کيست؟ آنها جواب ميدادند که او حضرت علي(ع) امام اول ما شيعيان است که در ماه رمضان به دست ابن ملجم به شهادت رسيده است. پاسخ آنها به همين يکي دو جمله و يا کمي بيشتر خلاصه مي شد. چرا که آنها (والدين ما) نيز زماني که مثل ما کودک و يا نوجوان بودند همين پاسخ ها را از پدران و مادران خود شنيده بودند. واقعيت اين است که غالب نسل امروزي جامعه ما کما بيش با همين ذهنيت و بسيار سطحي حضرت علي(ع) را مي شناسند. ليکن علي فراتر از قاب عکسي است که اغلب ما در نوجواني ديده ايم وبا آن بزرگ شده ايم و متاسفانه در حد همان قاب عکس و همان تعريف محدود از او شناخت داريم. چرا که اگر او( حضرت علي) را فراتر از همان قاب عکس دوران کودکي مطالعه و درک مي کرديم ويا به درستي از طريق آموزش هاي رسمي ويا غير رسمي نگرش و خصائل واقعي "علي" به درستي به افراد جامعه منتقل مي شد در حال حاضر وضعيت جامعه ما در ابعاد مختلف اجتماعي،اقتصادي و فرهنگي، بدين منوال نبود. "علي" مرد بزرگي است براي اينکه:

-) بيت المال خط قرمز او بود و در اين بين حتي در راه صيانت از آن دست برادرش را با آتش سوزاند. حال بايد پرسيد دولتمردان ما چگونه به بيت المال نظاره کرده و از آن صيانت نموده اند؟ و به چه انداره اي از سيره حضرت در حکومت داري پيروي کرده و مي کنند؟

-) به همه ي انسانها فارغ ازنژاد، جنسيت و دين ارزش واحترام قائل بود.حتي براي آنهايي که او را دشنام و نفرين مي کردند. چرا که اعتقاد داشت با مباحثه و گفتگو ميتوان انسانها را اصلاح کرد و در اين راه صبوري بيش ازحدي از خود نشان ميداد.آيا ما در حال حاضر چنين رفتاري با همنوعان خود داريم؟

-) خود را بدهکار مردم مي دانست نه طلبکار. حتما شنيده ايد در خانه زني که همسرش را دريکي از جنگ ها از دست داده بود به صورت ناشناس رفته بود و برايشان نان مي پخت و با بچه ها بازي مي کرد وآن زن هم پياپي "علي" را نفرين مي کرد. و در انتها که متوجه شد که او همان "علي" است حاکم سرزمين هاي پهناور. "علي" خاضعانه گفت: شما ببخشيد که تاکنون مشکلات شما را حل نکرده بودم، ازدرگاه خدا بخواهيد که "علي" را ببخشد. آيا ما نيز به عنوان پيروان او چنين روحيه و صفاتي را درخود سراغ داريم؟

-) هرچه داشت بين فقرا تقسيم مي کرد و خود سير ناشده سر بر بالين مي نهاد و با حداقل امکانات زندگي سر مي کرد. جالب اينکه فرزندان خود را با وجود فشارها و مشکلات سياسي و اجتماعي اي که با آن مواجه بود به سيره،مرام ،مسلک و خصائل خود تربيت نمود. آيا ما در هر مقام و جايگاهي که قرارداريم و خود را سينه سوخته او مي شناسيم و مدعي هستيم، ذره اي از رفتار و کردار او را در خودمان مي توانيم سراغ بگيريم؟

-) "علي" با عدالتش مشهور است حتي در بين انديشمندان غيرمسلمان، طوري که به فرزندان خود سفارش نمود که از غذا،خوراک و آشاميدني قاتل خود کم نگذارند. به حضرت امام حسن(ع) وصيت کرد که قاتل او را مثله نکنند، چشم و گوش، بيني، زبان و دست وپاي او را نبرند و او را(ابن ملجم مرادي) را زنده، نسوزانند. چون يک ضربه زده فقط يک ضربه شمشير به او بزنيد و اگر شد او را عفو کنيد. حال وضعيت جامعه ما را از حيث خشونت و عدم گذشت نسبت به همديگر و خيانت که مدعي شيعه علي هستيم را مقايسه کنيد.در عجب ام، براي کسي گريه مي کنيم که هيچ شباهتي به او نداريم و هيچ شناخت کامل و جامعي از "علي" در ذهن خود پرورش نداده ايم. پس بيائيد امسال فقط براي فرق شکافته "علي" گريه نکنيم. براي خود گريه کنيم که با شکافتن فرق او، شناخت ما از او بيشتر نشد بلکه از مرام و مسلک او هر سال نسبت به سالهاي گذشته دورتر نيز شده ايم. يادداشت را با سکانس برتر و سخنان پرمغز مختار در قسمت آخر سريال مختارنامه به پايان ميرسانيم:

"چه خونه دل هاي خورد علي ازدست اين جماعت سربه سجود وآيه خوان و به ظاهر متدين"باشد که به برکت آن حضرت آمرزيده شويم..

بيست، درسي که از مکتب امام حسين(ع) بايد آموخت 

1) رهايي از ترس، و شجاع بودن براي رسيدن به اهداف انساني و آسماني

2-)رهايي از دروغگويي در هر شرايطي از زندگي

3-)رهايي از پليدي و خرافه گرايي و پيروي از عقلانيت در مسير زندگي

4-)رهايي از اسارت و در بند بودن، و رسيدن به استقلال و آزادي، آنگونه که شايسته يک انسان است

5-) رهايي از وابستگي ها و دلبستگي ها به خاطر آرمان ها و اهداف انساني

6-)رهايي از غيبت، و قضاوت و پيش داوري نسبت به ديگران

7-)رهايي از ظواهر دنيوي

8-)رهايي از اعمال تبعيض فيمابين انسان ها

9-) رهايي از هاي و هوي هاي ظاهري و توجه به کهن و ريشه موضوعات اجتماعي

10-) رهايي از ننگ حاصل از پذيرش ظلم و ستم به هر شکل و عنوان

11-) رهايي از جاه و مقام دنيوي به خاطر حفظ آرمان و نيات انساني و الهي

12-)رهايي از مکر، ريا،تظاهر و دورويي، و داشتن صداقت در گفتار و عمل

13-)رهايي از آزار و اذيت ديگران و احترام به افراد جامعه، خانواده ، والدين و کودکان

14-) رهايي از حرص و ولع، و کسب ثروت نامشروع

15-) رهايي از خيانت و تفرقه، ودر عوض وفا به پيمان و حمايت از همديگر در همه ي شرايط سخت و دشوار

16-) رهايي از بي تفاوتي به موضوعات و مشکلات اطرافيان و شانه خالي کردن از زير بار مسئوليت

17-) رهايي از خود برتربيني و کوچک شمردن ديگران

-)رهايي از ماندن در گذشته و نه ساختن آينده و غفلت از درس ها و تجربيات گذشته و حال

19-) رهايي از نااميدي، و اميد به خداوند در همه ي شرايط

20-)رهايي از افکار و قالب هاي ذهني منفي

درسال 1400بازگشت مي خواهم

-)براي دل شکسته،بازگشت انگيزه و اراده

-)براي پدر ومادران در آسايشگاه سالمندان، بازگشت به کانون خانواده.

-) براي چشم هاي نمناک،بازگشت لبخند.

-)براي شرايط پرتلاطم جهان،بازگشت صلح و آرامش

-)براي سوگواران، بازگشت دل خوش

-)براي همه بيماران در بستر بيماري،شفاي عاجل

-)براي هرآنکه زانوي اندوه بغل گرفته،شادي

-)براي آدمهاي تنها، بازگشت دوست

-) براي دل هاي سياه وتاريک،بازگشت سفيدي و مهرباني

-)براي چشم هاي تاريک، روشنايي

-)براي دل هاي پراز کينه، بازگشت مهرباني و عطوفت

-)براي آدمهاي قهر و فاصله گرفته از هم، بازگشت دوستي هاي مجدد.

براي خودم و تو بازگشت همه ي آنچه دلتنگش هستيم . 

درسي بزرگ و تاريخي

اميدوارم اين اتفاق بي سابقه در کشور يعني شجاعت در نامغفول گذاشتن خطاي آماري و اعتراف مقام رهبري به اشتباه بودن رتبه اقتصادي کشور آنهم در  مقابل ديدگان ميليون ها نفربيننده رسانه ملي و همچنين فضاي مجازي،درس بزرگي باشد براي تمامي مسئولان اجرايي کشور در تمامي سطوح جهت ارائه و به تبع آن استفاده از آمارهاي صحيح و حاصل کار کارشناسي ، و پرهيز از آمار سازي  و کتمان واقعيت صرفا بمنظور حفظ مسند قدرت و رياست . چرا که همين آمارها سازي هاي   بي پايه و بي اساس و ارائه آن با مقامات بالادستي  به نوعي اين موضوع را به مافوق القاء مي کند که همه چيز  در آن سازمان،وزارتخانه و نهايتا در کشور گل و بلبل است و وفق مراد پيش ميرود و کوچکترين نقصان و مشکلي وجود ندارد.  تصميمات مهم و بنيادي  نيز نهايتا براساس همين آمارهاي خود ساخته، نادرست و اشتباه، اتخاذ ميگردد. بخاطر دارم آقاي قاضي زاده هاشمي وزير بهداشت اسبق براي بررسي و رصد ميداني وضعيت و چگونگي توزيع برخي از داروهاي کمياب مورد نياز مردم، در داروخانه ها حاضر شده بود که با اعتراض و گلايه مردم در خصوص کمبود برخي از داروهاي خاص روبرو شد. وزير رو کرد به معاون خود ( رئيس سازمان غذا داروي کشور) و گفت: "آقاي دکتر شما ديشب در جلسه معاونان گزارش داديد که فلان مقدار  از اين داروها را بين  داروخانه ها توزيع کرده ايد. شرايط موجود با آمار و ارقام ارائه شده در گزارش ديشب شما با واقعيت موجود، زمين تا آسمان متفاوت است". روز بعد معاون از کار برکنارشد. با توجه به اهميت نقش آمار و اطلاعات در اخذ تصميمات کلان کشوري و برنامه ريزي بلند مدت، ميان مدت  و حتي کوتاه مدت براي رشد و توسعه کشور، هرگونه بي توجهي به آمار هاي راستين و ايده ال و استناد به آمار هاي خود ساخته و غلط از سوي تمامي مسئولان اجرايي کشور، خيانتي است مهلک و جبران ناپذير به کشور که در خوش بينانه ترين حالت صدمات آن سال ها طول مي کشد که ترميم و جبران گردد. فراموش نکنيم که آمار پايه و اساس براي تعيين اهداف و برنامه ريزي ها  بمنظور بالندگي کشور مي باشد. 

داستان مديريتي 

   نقل است مردي در آخر عمر خود،زنش را صدا مي‎زند و به دليل اذيت و آزاري که بر زنش روا داشته از او حلاليت مي طلبد. زن در جواب مي‎گويد همه ي آزار و اذيت هاي که به من روا داشته اي را حلال مي‎کنم، اما يک‎ بار با من کاري کردي که هرگز نمي‎توانم از تو درگذرم و تو را ببخشم.مرد پرسيد آن چه کاري بود؟

زن جواب داد: يک بار عليرغم  تخصص و تجربه چندين ساله ام در  خصوص آشپزي، مرا  به دُم عروس بستي تا در کنار او  پخت قورمه سبزي با لوبيا چيتي را يادبگيرم. من اگر تو را بخاطر همه آزارها و اذيت‎ها ببخشم بخاطر اين تحقير هرگز تو را نخواهم بخشيد!

نتيجه گيري:

سپردن کار به افراد غير متخصص، بدون سابقه و تجربه کاري و از همه بدتر و غير حرفه اي تر، قرار دادن چنين اشخاصي در مسند مديريت براي افرادي  که داراي تخصص، سابقه و تجربه بالاي نسبت به او (مدير)  دارند مي باشد. در چنين رويکرد مديريتي، ديگر نتيجه و برون داد سازمان يا سيستم براي افراد رده بالاي آن اهميت ندارد و صرفا ماندگاري در راس به همراه دوستان و آشنايان براي آنها از اولويت بالايي برخوردار است. اين يعني تحقير و کاهش بهره وري در بين سرمايه هاي انساني، مگر ميشود در اين نوع  ساختار سازماني از کارکنان و نيروهاي آن انتظار بهروري و خلاقيت داشت. همين که در چنين سازماني، کارها و فعاليت هاي روزمره تحليل و ضعيف نشده و همچون گذشته ادامه دارد مي باشد ، مديران کلان و مياني آن سازمان بايد کلاه شان را در آسمان ها جستجو کنند.